Ο συμβολισμός του καρπουζιού ξεκίνησε στην Παλαιστίνη, κυρίως μετά το 1967, όταν το Ισραήλ απαγόρευσε τη δημόσια χρήση της παλαιστινιακής σημαίας και των χρωμάτων της (κόκκινο, πράσινο, λευκό, μαύρο).
🔴⚪⚫🟢
Αυτά τα χρώματα - τα λεγόμενα παναραβικά χρώματα - αντιπροσώπευαν τον παλαιστινιακό εθνικό αγώνα. Όταν λοιπόν η σημαία απαγορεύτηκε, οι Παλαιστίνιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν υποκατάστατα αντικείμενα που είχαν τα ίδια χρώματα, όπως:
🍉Καρπούζι (κόκκινο εσωτερικό, πράσινη φλούδα, μαύρα κουκούτσια, λευκό περίγραμμα)
🥀Λουλούδια, ρούχα και έργα τέχνης με αυτά τα χρώματα
Έτσι, το καρπούζι έγινε σιωπηλό σύμβολο αντίστασης - ένας τρόπος να δηλωθεί η παλαιστινιακή ταυτότητα χωρίς να υπάρχει άμεση παραβίαση της απαγόρευσης.
Η άλλη πλευρά
🍉Η πεποίθηση ότι μετά την απαγόρευση της παλαιστινιακής σημαίας οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποίησαν φέτες καρπουζιού για να μιμηθούν τα χρώματα της σημαίας (κόκκινο, μαύρο, πράσινο, λευκό) δεν τεκμηριώνεται ιστορικά.![]() |
| @freepik |
Τί συμβολίζει κάθε στοιχείο
-
Η κόκκινη σάρκα αντιστοιχεί στο κόκκινο πεδίο/τρίγωνο της σημαίας.
-
Η πράσινη φλούδα παραπέμπει στο πράσινο πεδίο.
-
Η λευκή λεπτή γραμμή ανάμεσα στη σάρκα και τη φλούδα λειτουργεί σαν το λευκό της σημαίας.
-
Τα μαύρα σποράκια παραπέμπουν στο μαύρο της σημαίας.
Αυτή η οπτική έκανε το καρπούζι εύκολα αναγνωρίσιμο, συμβολικό και -το πιο σημαντικό- «μη απειλητικό» σε περιόδους καταστολής.
Σύγχρονη χρήση
Σήμερα το καρπούζι εμφανίζεται σε γκράφιτι, αυτοκόλλητα, μπλουζάκια, αφίσες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως σύμβολο παλαιστινιακής ταυτότητας και αλληλεγγύης. Για πολλούς είναι ένας απλός, ευρηματικός τρόπος έκφρασης· για άλλους, υπενθύμιση ιστορίας και αντιστάσεων.
Κλείσιμο - γιατί έχει σημασία
Από όπου κι αν ξεκίνησε ωστόσο να αποκτά το καρπούζι συμβολικό χαρακτήρα δεν έχει καμία σημασια . Η ουσία είναι ότι η μετατροπή ενός καθημερινού αντικειμένου σε πολιτικό σύμβολο δείχνει πόσο ευφάνταστα προσαρμόζονται οι κοινωνίες όταν οι άμεσες μορφές έκφρασης απειλούνται. Η φέτα καρπουζιού δεν «αντικαθιστά» τη σημαία -την υπενθυμίζει και συνεχίζει την αφήγηση της ταυτότητας με απλό αλλά ισχυρό τρόπο.
ΠΗΓΕΣ


Πολύ ενδιαφέρον άρθρο!
ΑπάντησηΔιαγραφή