Listerians – Βάλε λίστα στη Λίστα!

Διαδηλωτές που κρατούν πινακίδες στα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας, με ένα καρπούζι ή τη λέξη «ελευθερία» πάνω τους, στις 23 Ιουλίου 2023, στην Ιερουσαλήμ, στο Ισραήλ. Οι διαδηλωτές κρατούν αυτές τις πινακίδες επειδή ο Υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, έχει απαγορεύσει την ανάρτηση παλαιστινιακών σημαιών. Ο συμβολισμός του καρπουζιού ξεκίνησε στην Παλαιστίνη, κυρίως μετά το 1967, όταν το Ισραήλ απαγόρευσε τη δημόσια χρήση της παλαιστινιακής σημαίας και των χρωμάτων της (κόκκινο, πράσινο, λευκό, μαύρο). 🔴⚪⚫🟢 Αυτά τα χρώματα - τα λεγόμενα παναραβικά χρώματα - αντιπροσώπευαν τον παλαιστινιακό εθνικό αγώνα. Όταν λοιπόν η σημαία απαγορεύτηκε, οι Παλαιστίνιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν υποκατάστατα αντικείμενα που είχαν τα ίδια χρώματα, όπως: 🍉Καρπούζι (κόκκινο εσωτερικό, πράσινη φλούδα, μαύρα κουκούτσια, λευκό περίγραμμα) 🥀Λουλούδια, ρούχα και έργα τέχνης με αυτά τα χρώματα Έτσι, το καρπούζι έγινε σιωπηλό σύμβολο αντίστασης - ένας τρόπος να δηλωθεί η παλαιστινιακή ταυτό...

🕸️ Το Halloween της καθημερινότητάς μας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε το Halloween για να φορέσουμε μάσκα. Την έχουμε ήδη φορέσει σε  κάθε μέρα, κάθε scroll, κάθε story. Ζούμε σε μια εποχή όπου η κοινωνικότητα είναι ψηφιακή, τα συναισθήματα φιλτραρισμένα και η αυθεντικότητα… spooky concept. Αλήθεια πόσες φορές αφαιθήκαμε ελεύθεροι, μακριά από «πρέπει» και «κοινωνικές μάσκες»; Πόσες φορές προτιμήσαμε ένα log out από μια night out; Πού επιλέγουμε τελικά να φοράμε το καλύτερό μας χαμόγελο στον καθρέπτη ή στο κινητό μας; 🎭 Η Αντικοινωνική Κοινωνία 🎃 Είμαστε πιο συνδεδεμένοι και πιο απομονωμένοι από ποτέ.   Στην εποχή της απόλυτης συνδεσιμότητας η επαφή έγινε ψηφιακή, τα συναισθήματα emoji, και η σιωπή μας… καλύπτεται με scroll. Δεν υπάρχει πια το βλέμμα, η αγκαλιά, η ανάσα του άλλου δίπλα μας,  μόνο μια οθόνη που μας δίνει την ψευδαίσθηση της παρουσίας.  Τελικά όσο πιο πολύ «συνδεόμαστε», τόσο πιο μόνοι γινόμαστε στην πραγματικότητα. Κι έτσι, ενώ είμαστε πάντα...

 Η 28η Οκτωβρίου του 1940 ήταν η στιγμή που ένα μικρό έθνος ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στην Ιταλική εισβολή. Το ΟΧΙ δεν ήταν απλώς μια λέξη· ήταν μια πράξη συλλογικής αντίστασης, μια άρνηση στην υποταγή. Σήμερα, το ΟΧΙ δεν λέγεται στα χαρακώματα, αλλά στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στις αίθουσες των δικαστηρίων, στις τάξεις, στους δρόμους και στα social media. Είναι οι μάχες που δεν μπήκαν στα σχολικά βιβλία — αλλά αξίζουν να γραφτούν στην ιστορία. 1. 🏥 Το ΟΧΙ των υγειονομικών στην εγκατάλειψη Όταν η πανδημία χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας, οι γιατροί και οι νοσηλευτές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή χωρίς θωράκιση. Με ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και ψυχολογική στήριξη, κράτησαν όρθιο ένα σύστημα που έμοιαζε έτοιμο να καταρρεύσει. Το ΟΧΙ τους δεν ήταν φωνές στα μικρόφωνα, αλλά βλέμματα πίσω από τις μάσκες, χέρια που δεν σταμάτησαν να φροντίζουν, καρδιές που χτυπούσαν για τους άλλους. Ακόμα και σήμερα, σε νοσοκομεία με ράντζα στους διαδρόμους και εξαντλητικά ωράρια, οι υγειο...

© Pexels- Cliff Booth Έχετε βαρεθεί το ξύρισμα; Μήπως αρχίζετε να αναρωτιέστε γιατί η φυσική τριχοφυΐα θεωρείται αποδεκτή για κάποιους και «ανεπιθύμητη» για άλλους; Το Body Hair Positivity Movement (ή κίνημα φυσικής τριχοφυΐας ) είναι μια κοινωνική τάση , που υποστηρίζει την αποδοχή της φυσικής τριχοφυΐας του σώματος , κυρίως στις γυναίκες, χωρίς ντροπή ή κοινωνική πίεση για αφαίρεση. Ξεκίνησε να παίρνει μορφή στα μέσα της δεκαετίας του 2010, παράλληλα με το κίνημα του body positivity , και βρήκε τεράστια απήχηση μέσα από τα social media , όπου γυναίκες, influencers και ακτιβίστριες άρχισαν να μοιράζονται φωτογραφίες με αξύριστα πόδια, μασχάλες ή φρύδια  , ως πράξη αυτοαποδοχής και αντίστασης απέναντι στα στερεότυπα ομορφιάς. Στόχος του κινήματος δεν είναι απλώς «να μην ξυρίζεσαι» , αλλά «να επιλέγεις» συνειδητά αν θες ή όχι να το κάνεις , χωρίς να αισθάνεσαι υποχρέωση. Photography : @jollyvision Makeup: @kaymontano Hair: @patrickwilson Beauty Direction: @itsmeanitab Sty...

Η ιστορία της Μαριάμ Σουλακιώτη μοιάζει να βγαίνει από μυθιστόρημα· μια γυναίκα που μέσα σε λίγα χρόνια από την καθημερινή ζωή του χωριού, κατάφερε να γίνει ηγούμενη μιας ολόκληρης κοινότητας, αφήνοντας πίσω της μνήμες θαυμασμού, φόβου και θρίλερ. Το όνομά της χωρίζει τους ανθρώπους: για κάποιους είναι Αγία, για άλλους μια μυστηριώδης φιγούρα με σκοτεινή πλευρά, σαν σύγχρονη Ρασπούτιν. Λέγεται λοιπόν ότι όπως ο Ρασπούτιν είχε αποκτήσει σχεδόν υπνωτική δύναμη πάνω στη ρωσική βασιλική οικογένεια, έτσι και η Σουλακιώτη φέρεται να επηρέαζε απόλυτα τις μοναχές και τους προσκυνητές. 1. Η Άρχή Όλα ξεκίνησαν το 1923, όταν η Ελλάδα υιοθέτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Η αλλαγή αυτή προκάλεσε έντονη αναταραχή μεταξύ κάποιων κληρικών, που την είδαν ως υποταγή στον Πάπα και, τελικά, οδήγησε στο σχίσμα των «Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών». Μια από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες για τους Παλαιοημερολογίτες ήταν ο Ματθαίος Καρπαθάκης. Στον δρόμο του κινήθηκε με απόλυτη αφοσίωση και η Μαριάμ Σουλακ...

Είναι γεγονός ότι  η μετα-covid εποχή έφερε στο προσκήνιο την τηλεργασία. Βασικά δεν την έφερε απλά , αλλά την εγκατέστησε για τα καλά. Και ενώ πολλοί φαίνεται να "λιγουρεύονται" θέσεις σαν αυτές,  έρχονται τόσο έρευνες όσο και εργαζόμενοι, μα μιλήσουν για τις δυσκολίες   που αντιμετωπίζουν.   Πάμε να τις δούμε λοιπόν... 1. Μοναξιά και απομόνωση Η τηλεργασία συχνά μειώνει την ευκαιρία για καθημερινή ανθρώπινη επαφή. Αυτό δυσχεραίνει τη διατήρηση κοινωνικών σχέσεων και επιδρά αρνητικά στην ψυχική υγεία. Σύμφωνα με έρευνα της Harvard Business Review, η έλλειψη κοινοτικού πλαισίου εντός ομάδων που εργάζονται από απόσταση μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα μοναξιάς, με οικονομικό κόστος για τους εργοδότες λόγω αυξημένης απουσίας ή κακής απόδοσης .   Ας μπούμε στην θέση αυτών των εργαζομένων. Έχουμε εκνευριστεί τρομερά με ένα ατυχές γεγονός επαγγελματικής φύσεως (π.χ θυμωμένος πελάτης) και θέλουμε να το  βγάλουμε από μέσα μας βρε παιδί μου. Στον εργασιακό...