Η 28η Οκτωβρίου του 1940 ήταν η στιγμή που ένα μικρό έθνος ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στην Ιταλική εισβολή. Το ΟΧΙ δεν ήταν απλώς μια λέξη· ήταν μια πράξη συλλογικής αντίστασης, μια άρνηση στην υποταγή. Σήμερα, το ΟΧΙ δεν λέγεται στα χαρακώματα, αλλά στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στις αίθουσες των δικαστηρίων, στις τάξεις, στους δρόμους και στα social media. Είναι οι μάχες που δεν μπήκαν στα σχολικά βιβλία — αλλά αξίζουν να γραφτούν στην ιστορία. 1. 🏥 Το ΟΧΙ των υγειονομικών στην εγκατάλειψη Όταν η πανδημία χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας, οι γιατροί και οι νοσηλευτές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή χωρίς θωράκιση. Με ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και ψυχολογική στήριξη, κράτησαν όρθιο ένα σύστημα που έμοιαζε έτοιμο να καταρρεύσει. Το ΟΧΙ τους δεν ήταν φωνές στα μικρόφωνα, αλλά βλέμματα πίσω από τις μάσκες, χέρια που δεν σταμάτησαν να φροντίζουν, καρδιές που χτυπούσαν για τους άλλους. Ακόμα και σήμερα, σε νοσοκομεία με ράντζα στους διαδρόμους και εξαντλητικά ωράρια, οι υγειο...